τα χείλη σου

Τα χείλη σου
Δυο καμπύλες κόψεις
Σε βάραθρο...
Και κάτω η λάβα
Που κοιμάται.

http://demispoetry.blogspot.gr/2013/05/blog-post.html


Πώς σ' αγαπώ!
Αυτό το φτερωτό απόγευμα
Κερνάει μιαν Άνοιξη
Που δεν χόρτασε ποτέ κανείς.



Το εβένινο βλέμμα σου
Πίνακας μεγάλου δασκάλου
Λιτό γλυπτό χαμένης τέχνης
Που συμπυκνώνει την ύπαρξη.



Δεν υπάρχει τίποτ' άλλο απ' τον Έρωτα.
Δεν υπάρχει τίποτ' άλλο απ' τα υπέροχα
Μάτια σου...
Τα εξεταστικά, τα ερευνητικά, τ' αφανέρωτα!
Τίποτ' άλλο από 'σένα.



Μυρίζεις αντηλιακό και καλοκαίρι...
Κρατάς στο χέρι ζωντανούς δυο αστερίες
Τα πόδια σου τυλίγει άσπρη άμμος
Στο στήθος σου σταγόνες αλμυρές 
Κατρακυλάνε.

http://demispoetry.blogspot.gr/2014/05/blog-post_7.html


Από τα χείλη σου
Που 'ναι σαν ψέμα
Του Πρωταπρίλη
Φιλιά αδέσποτα
Μ' ήσυχο βλέμμα

Φλεβάρης '23

Φλεβάρης '23
κλικ στην εικόνα

διαβάζεται και online (κλικ στην εικόνα)

Δημοφιλείς αναρτήσεις από αυτό το ιστολόγιο

αυτοπορτραίτο

με τον ουρανό

θέλω να γίνω ποιητής

χρόνοι

αυτοανθολογούμενος