vakxikon# 20

Κώστας Καρυωτάκης, ο επιδρών ποιητής


Ο ποιητής Κώστας Καρυωτάκης, που "εποίησε" -μόνος αυτός, όχι απλά "σχολή", μα μια ολόκληρη ακολουθία "καταραμένων", σχεδόν σε όλα τα καλλιτεχνικά πεδία, και προέβλεψε τον ερχομό τους... στους αιώνες, με την πικρή αλήθεια του, που ξεγυμνώνει ακόμη σήμερα την υποκριτική πόζα αρκετών "Μαλακάσηδων" και την ματαιότητα οποιασδήποτε προσπάθειας εξανθρωπισμού της "κρεατομηχανής" που λέγεται Δημόσιο, αποτελεί ίσως τον επιδραστικότερο εκπρόσωπο της ελληνικής ποίησης του 20ου αιώνα.

Η απήχησή του δεν είναι -και δεν ήταν ποτέ- παροδικό φαινόμενο, δηλ. μόδα, κυρίως για μελαγχολικούς εφήβους, στην ιδιοσυγκρασία των οποίων έχει εκφραστεί η άποψη ότι ταιριάζει η ποίησή του. Γιατί, αν επιμείνει κανείς σε αυτήν την επιπόλαια προσέγγιση, που στηρίζεται -ως ένα βαθμό- στην ψυχολογική θεωρία, η οποία οριοθετεί στην εφηβεία ένα "υπαρξιακό σταυροδρόμι", όπου η ιδέα του θανάτου φαίνεται να παίζει εγγενή ρόλο, θα παραβλέψει τους στίχους ενός άλλου σπουδαίου "μάστορα", του Κώστα Βάρναλη: "Ζηλεύω σου το θάρρος, Καρυωτάκη / να σμπαραλιάσεις την τρανή καρδιά / και την κακοτυχιά σου, Ολύμπιε Τάκη / να σε πάρουν τα κύματα βαθιά" (πρώτη στροφή από το ποίημα "Τρεις θάνατοι"), που τον ανακαλεί εδώ, στα στερνά του (το ποίημα γράφτηκε έναν χρόνο πριν τον θάνατο του ποιητή, σε προχωρημένη ηλικία), ως παράδειγμα έντιμης και γενναίας στάσης του βίου.

Μήπως, τελικά, η διαχρονική ιδιαιτερότητα του Καρυωτάκη διαφαίνεται στην ανάγκη όσων έρχονται σε επαφή με το έργο του, να επιστρέφουν κάποτε ή και διαρκώς στην ποίησή του; Και μήπως, ο οξύς κοινωνικός προβληματισμός, βιωμένος σε επίπεδο προσωπικής εμπλοκής με τις ανθρώπινες συμβάσεις, που διατρέχει τους στίχους του, φωτίζει εξίσου επώδυνες πτυχές από εμπειρίες του σήμερα;

Κι όμως, η ρεαλιστική, έως και πρώιμα εξπρεσιονιστική έκφραση του πόνου του, του πόνου των πραμάτων και του ανθρώπου (sic), που αποτυπώνεται λιτά και σαρκαστικά στο Καρυωτακικό σύμπαν, λειτουργεί ταυτόχρονα ως τρόπος για να τις ξορκίσεις. Ίσως αυτό είναι, που αναζητά κανείς βαθύτερα στο έργο του μεγάλου δημιουργού. 

Ντέμης Κωνσταντινίδης

Φλεβάρης '23

Φλεβάρης '23
κλικ στην εικόνα

διαβάζεται και online (κλικ στην εικόνα)

Δημοφιλείς αναρτήσεις από αυτό το ιστολόγιο

αυτοπορτραίτο

με τον ουρανό

θέλω να γίνω ποιητής

χρόνοι

αυτοανθολογούμενος