Έγινα εν τέλει μηρυκαστικό Αναμασώ τα ίδια και τα ίδια Από τα πόδια φτάνουν στο λαιμό Και σε θανάσιμο εναγκαλισμό Με ζώνουν γύρω οι στίχοι μου σα φίδια.
Ρήσεις σοφές! Ακίνδυνες φιλοφρονήσεις Μόλις και μετά βίας γραφή Τυφλότητα γεμάτη πάθος- Άτεχνο μιζέριας σκυλολόι Ταξινομημένο κατά γλώσσα... Ποιητής όμως, αν αυτό δηλώνεις Όλα κι όλα!
Εκείνο το μακρύ μακρύ απόγεμα Σκάρωσε, ίσως, το καλύτερό του. Με ούτ' ένα, ωστόσο, παραλήπτη Πόσο μεγάλη, εντίμως, διαφορά; Έτσι κι αλλιώς, πάντοτε μίλαγε απλά. Ποτέ δε γύρεψε προνόμιο απ' τη Μούσα Που 'λαχε λίγο, λίγο να συναπαντήσει...