Για ένα πιάτο Σκατά γεμάτο Στου συσσιτίου Τη μακριά ουρά Και στην πλάτη σου Παίζεται ακόμη Το παιχνίδι της Φιλανθρωπίας... Περισπούδαστοι Ευυπόληπτοι Μα πάνω απ' όλα Ανθρώπινοι και Τόσο μα τόσο Συμπονετικοί! http://demispoetry.blogspot.gr/2014/11/blog-post_23.html
Έχεις ακόμα δρόμο να διανύσεις... μες στα πυκνά φυλλώματα, μέσα στ' αγρίμια -στο διάβα σου παραμονεύουν!- ελονοσία και πυρετός, πόδια γυμνά πρησμένα . Σφίγγεις τα δόντια για να προχωρήσεις. Παντού αβέβαιο έδαφος · άγνωστος χάρτης.
Χθες κάποιος έσφαξε τον ήλιο · Σκορπίστηκαν καυτά γύρω τα σπλάχνα. Τι φρικτή, Θε μου, κτηνωδία! Μας άφησε μνημεία παγωμάρας Αμίλητους, κουβαριασμένους · Το πτώμα, η ψυχρή δολοφονία... Διαμελισμένο μες στο σύμπαν Κανιβαλίζει φως ο γαλαξίας.
O παππούς έκανε το χρέος του : Φύτεψε μια ροδιά στις παρυφές του τοίχου. Χθες ήταν γεμάτη ρόδια Και ο ήλιος τα χάιδευε χαμηλώνοντας. Κάθε σπυρί τους μια κουβέντα του Από τη βαθυκόκκινη δύση. Ναι, έκανε το χρέος του : Φύτεψε κουβέντες στις παρυφές του τοίχου. Χθες κι ο τοίχος μιλούσε. φωτό: Λίτσα Μπούσμπουρα