Αναρτήσεις

Προβολή αναρτήσεων από Σεπτέμβριος, 2014

συναρμολογημένη

Συναρμολογημένη από εβραίικα Μνήματα η εκκλησία της γειτονιάς μου Περασμένα με σοβά εξάλφα Άγνωστα σκαλίσματα σβησμένα Στ' αμέτρητα πατήματα των ευσεβών.

μ' ένα φύσημα

Μ' ένα φύσημα Άλλαξ' ο καιρός. Ντάμα τώρα η νύχτα. Ψύχρανε και η μέρα...

έτσι είπα

Έτσι είπα, και ξεκίνησα με τρόμο Του αναχωρητή τον δρόμο Δίχως γράμμα Δίχως δράμα Δίχως θάμα...

πέρα απ' το σύνορο

Πέρα απ' το σύνορο των ορατών Στο σχίσιμο των ουρανών και του φωτός Όπου το μάτι ψάχνει να συλλάβει Το φάσμα του ερυθρού και της νυχτός Ενδιάμεσα στο κάπου και στο πουθενά Νιώθουν μιαν αύρα, μιαν αλλιώτικη πνοή Στο πρόσωπό τους να φυσά Όσοι προδόθηκαν απ' τη ζωή πολύ.

το σχοινί

To σχοινί του κρεμασμένου σάπισε, λέπτυνε · Λάφρυνε το βάρος της ασφάλτου που πλακώνει Απ' άκρη σ' άκρη την αποσύνθεση.

των διαλογισμών

Βάση της ύπαρξης, αέναη εκστατική μου κατάφαση. Αβίαστα πάνω και κάτω, ίσως ένα ξέφωτο ή η μέση μιας πλατείας. Η κίνηση των διαλογισμών μετριέται με την αργία των πράξεων.

στάμπα ιδρώτα

Στάμπα ιδρώτα στο ύψος του μετώπου Ξέφτισε το πλατύγυρο καπέλο Τα τρίγωνα στόμωσαν Άχρηστο πια και το καρότσι (Σκήπτρα φθοράς και απουσίας) Στην επόμενη πάσα, ίσως ερείπια Δίχως χτιστάδες...                Σ' εκείνους που ταράζουν τους νεκρούς...

από τις τελευταίες μέρες

Εικόνα
Φωτογραφία: Λ. Μπούσμπουρα Α πό τις τελευταίες μέρες της θάλασσας μάζεψα βότσαλα εκείνες που είχαν χαραγμένη κάπου, κάπως... τη μορφή σου Κ αι σε ατίμητα κοχύλια τον παράφωνο ήχο των λιμανίσιων γλάρων κράτησα παρηγοριά στους δύσκολους χειμώνες.                                     Λίτσα, σ' ευχαριστώ!

κάποιο πνεύμα προγόνου

Σίγουρα, κάποιο πνεύμα προγόνου θα ήταν η μαύρη γάτα, που περνούσε κάθε νύχτα το κατώφλι μας. Ξάπλωνε νωχελικά στον κήπο, καμουφλαρισμένη τέλεια μες σε σκούρο φόντο, και μόνο τα δυο μάτια της λαμποκοπούσαν εξ αντανακλάσεως μια φευγαλέα σεληνιακή αχτίδα, καθώς βαθιά, περήφανα παρατηρούσε. Ένιωθε, λες, οικεία τα πρόσωπα, γνώριμες όλες τις γωνίες και τις εκφράσεις, χωρίς εκπλήξεις τις χειρονομίες, κρυμμένη, ωστόσο, σε απόλυτη ησυχία! Πριν απ' το πρώτο φως, αποχωρούσε όπως ήρθε ελαφροπάτητη, ν' αφήσει χώρο... μία ακόμη μέρα.

Φλεβάρης '23

Φλεβάρης '23
κλικ στην εικόνα

διαβάζεται και online (κλικ στην εικόνα)