Αναρτήσεις

Προβολή αναρτήσεων από 2013

μικρός ακροατής

Στα άσπρα του πυκνά μαλλιά Χόρευε ο ήλιος. Μικρός, τότε, κι ανύποπτος  Εγώ, ακροατής. Για κακουχίες μου μίλαγε Για το γενναίο αντάρτικο Για κρύες εξορίες. Πίσω του φως πλημμύριζε... Λάμψη από τζαμαρίες.

αυτά που τρως

"Aυτά που τρως, θα σου τρυπήσουν το στομάχι..." Είπε ο γιατρός. Έκλεισε απότομα το άσπρο φως. Ύστερ' ακούστηκε εμφατικός: "Μα πιο πολύ, αυτά που βλέπεις!"

δια πάσαν νόσον

Η ποίηση δεν είναι μια "έννοια διάχυτη..." Είναι τέχνη πηγαία, μα και τεχνική. Είναι συγκεκριμένη, όσο και το βίωμα. Ποιος, λοιπόν, μπορεί να μιλά εξ ονόματός της; Πολλώ δε μάλλον, να λαμβάνει βραβεία για λογαριασμό της; Ή να την "παραδίδει" σε πακεταρισμένα δέματα... Σα φάρμακο δια πάσαν νόσον;

προς τη δουλειά

Κάθε πρωί, προς τη δουλειά παρατηρώ τους ίδιους σκλάβους πίσω από βιτρίνες. Τα μαγαζιά τους έχουν κουρτίνες ή λουκέτα και μεγάλα ΕΝΟΙΚΙΑΖΕΤΑΙ.

στα λίγα ενθύμια

Πέρασ' η εφηβεία Ως την ενηλικίωση Μ' υπόγεια καλωδίωση. Στα λίγα ενθύμια... Kασέτα απ' τα πανεπιστήμια. "Λιώσιμο" ατέλειωτο... Σε playlist Στέρεο Νόβα.

αν βρέξει

Αν βρέξει, θα πούμε ότι πιάσαν τόπο οι προσευχές μας ― τόσον καιρό μέσα στην ξεραΐλα. Αν βρέξει, ας βρέξει ποταμούς! Πλημμύρα.

ξηλώσου

Ξηλώσου κέντημα της λύπης! Φορώ το ένδυμα ολίγων χίπις Και κατοικώ χειμώνα σε σπηλιές Κάνοντας έρωτα, ανάβοντας φωτιές.

αυτή η πόλη

Αυτή η πόλη όλο σαπίζει Αργά αργά αλλά σταθερά Συθέμελα ως τα βάθη τρίζει Παλιά φαντάσματα ξυπνά. Ως και ο ουρανός εδώ μας φτύνει Τους ζωντανούς δε συμπαθεί Με ένα τεράστιο μαύρο πέπλο Έχει τυλίξει τη βροχή. Καταραμένη υγρασία Καταβροχθίζεις τους πεζούς Καταβροχθίζεις τους διαβάτες Καταβροχθίζεις τους νεκρούς.

Φλεβάρης '23

Φλεβάρης '23
κλικ στην εικόνα

διαβάζεται και online (κλικ στην εικόνα)